Remzi Özdemir yazdı: Türkiye’de istifa kültürü

istifa da bir kültür. Bizde olmayan bir kültür. Türk insanı olarak genlerimizde böyle bir kültür yok.

Türkiye’de bana göre ne yok derseniz tek bir şey yok derim:

İstifa kültürü!

Evet! Bildiğiniz istifa etmek.

İstifa derken öyle kafam esti, canım öyle istedi, maaşı beğenmedim, işi sevmedim diye yapılan istifalardan bahsetmiyorum.

Bedel karşılığı istifadan bahsediyorum.

Nasıl bir bedel?

Senin sorumluluğunda olan bir şeyin başına bir şey gelmesi, başarısızlığa uğraması ve buna benzer olaylardan sonra yapılan istifadan.

Adam koskoca holdingi yönetiyor, holdingi batma noktasına getiriyor adam gibi ortaya çıkıp, “Ben bu işi beceremedim istifa ediyorum” demiyor.

Bankacılık sektöründe de istifa kültürünün olmadığını görüyoruz.

Yıllardır sektörü yazıyorum. Sektörde yanlış giden şeyleri yazdım.

Tek bir istifa görmedim.

Hatta öyle ki, bazıları emekli olup gitmek bile istemediler.

Adeta koltuğa yapışıyorlar.

Yıllar önce bir sendika başkanı vardı. 25 yıl aynı görevde kalmıştı. Sonunda bu adamı başkanlık koltuğundan indirmeyi başardılar. Adam 3 hafta sonra kahrından öldü.

İnsanlık suçu ortada kaldı

Bankacılık sektöründe yaşadığım en ilginç olay, dahası Türk bankacılık sisteminin yaşadığı en büyük olay Körfez sermayeli bir bankanın, bir değil 3 kez mobbingden mahkûm olmasıydı.

Bu bankanın personelleri yöneticilerinden mobbing yani psikolojik taciz gördüklerini iddia edip, belgeleriyle dava açmışlardı. Sonunda bu kişiler davayı kazandı.

Bankanın hiçbir yöneticisi bu işten sorumluluğu üzerine alıp istifa etmedi.

Ortaya çıkıp, “Bu değerli markaya mobbing gibi insanlık suçunun damgasını vurdurduğumuz için istifa ediyorum” demedi.

Aynen yoluna devam etti. 5 bin lira tazminat ödeyip nerede kalmıştık dedi.

Dedim ya istifa da bir kültür. Bizde olmayan bir kültür. Türk insanı olarak genlerimizde böyle bir kültür yok.

Adamın yönettiği bankanın sistemi 1 yıl içerisinde 2. kez çöküyor. Türk bankacılık sektörü dünyaya maskara oluyor ama bu dijitalin bankasını yönetenler çıkıp “bu işin sorumluluğunu alıp istifa ediyoruz” demiyor.

Neden?

Çünkü böyle bir kültür yok.

Bir yönetici göreve geldi mi, o kurum ne kadar başarısız olursa olsun illa ya kanser olup, ya da zorla koltuktan indirilip gönderilecek.

Exit mobile version