Pandemi sürecinde serbest kıyafet ile çalışma deneyimi yaşayan bankacıların büyük kısmı bu uygulamanın sürdürülmesini ve kalıcı olmasını talep ediyor .
Enflasyon karşısında aldıkları yetersiz maaş zamları sonucu gelirleri eriyen bankacılardan kurumların tekrar resmi, takım elbise giyilmesi ile ilgili taleplerine karşı tepkiler var . Pandemi öncesi takım elbiselerin çeşitli nedenlerle artık üzerlerine olmaması nedeniyle yenisini almak zorunda kalanlar 2.000 TL’den başlayan fiyatlar karşısında isyan ediyorlar. “Maaşımızın önemli bölümünü giyime harcarsak bu koşullarda nasıl geçineceğiz ?” diye soruyorlar .
Özellikle erkek çalışanlar takım elbise , gömlek, kravat ile çalışmanın hem satın alma ve kuru temizleme vs. açısından maliyetli hem de sıcak havalarda zorlayıcı olduğunu vurguluyorlar. Kadınlar açısından bu kadar kısıtlayıcı olmasa da o tarafta da topuklu ayakkabı giyen bankacı sayısının eskiye göre çok çok azaldığı görülüyor . Bankacılar artık çalışırken daha düz, rahat ve spor tarzda ayakkabıları tercih ediyorlar .
Kıyafet özgürlüğü konusunda çeşitli çekinceleri , şikayetleri olanlar da var . Serbest giyim denilince sınırların zorlandığını , ip askılı bluz, parmak arası terlik, yırtık kot, tayt vs. gibi günlük hayatta evde ve dışarda tercih edilen giysiler ile işe gelenlerin de görüldüğünü iletiyorlar .
Erkek çalışanlar arasında ise sakal traşının da serbestlik sınırları içinde olmasını, dileyenin sakal bırakabilmesini talep edenler var.
İş Bankası Pandemi sürecinde başlayan serbest giyinme uygulamasını kalıcı hale getiren ilk banka.